مابعدالطبیعه یا متافیزیک یا متاگیتیک شاخه‌ای از فلسفه است که به پژوهش درباره چیستی و کُنه وجود، زندگی و جهان به عنوان یک کل می‌پردازد. متافیزیک را ریشه فلسفه می‌دانند؛ بدین معنا که فیلسوفان نخستین عمدتاً به این حوزه از فلسفه می‌پرداخته‌اند. در فلسفه معاصر، به مباحث مابعدالطبیعی با شَکّاکیت بسیار نگریسته‌اند. تلفظ صحیح مابعدالطبیعه، مابَعدالطبیعه است و تلفظ مابُعدالطبیعه اشتباه است.

متافیزیک یا مابعدالطبیعه کتابی از فیلسوفِ یونانی، ارسطو است. آنچه به اصطلاح مابعدالطبیعه نامیده می‌شود در هیئتی که هم‌اکنون داراست، کتابی یکدست نیست، بلکه مجموعه‌ای است از درس‌هایی که در دوره‌های گوناگون ارائه شده است. از همین‌جا معلوم می‌شود که چرا در این کتاب برخی مسئله‌های یکسان به چندین صورت متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. عنوان این اثر را که اصولاً از محل قرار گرفتن آن در آثار ارسطویی (بعد از طبیعیات) اخذ کرده‌اند، احتمالاً یکی از مشائیانی که قبل از آندرونیکوس زندگی می‌کرده است به او داده است و این عنوان، محتوای کتاب را نیز از آن جهت که ارسطو بر خلاف افلاطون، مابعدالطبیعه‌اش را بر پایه طبیعیاتش تأسیس می‌کند، به صورتی کاملاً درست نشان می‌دهد.

ابن سینا گفته است که کتاب مابعدالطبیعه ارسطو را چهل بار بدون اینکه آن را بفهمد خوانده است. متافیزیکِ ارسطو به تبیین فلسفه مَشّاء می‌پردازد و یکی از منابع اصلی نوافلاطونیان و فلاسفه اسلامی است.